, ماندن، سنگ بودن است و رفتن، رود بودن
بنگر که سنگ بودن به کجا می رسد جز خاک شدن ،
و رود بودن به کجا می رود جز دریا شدن...
...................................................................................................
دو بیگانه ی همدرد ،
از دو خویشِ بیدرد ،
. با هم نزدیک ترند
...................................................................................................
آنجا که چشمان مشتاقی برای انسانی اشک می ریزد،
زندگی به رنج کشیدنش می ارزد.
...................................................................................................
خیلی اوقات ، آدم از آن دسته چیزهای بد دیگران ابراز
. انزجار می کند که در خودش وجود دارد
...................................................................................................
اگر حس روییدن در تو باشد، حتی در کویر هم رشد خواهی کرد.
...................................................................................................
خدا مطلق است ، بی جهت است. این تویی که در برابر او جهت می گیری ...
...................................................................................................
سخت است حرفت را نفهمند،
سخت تر این است که حرفت را اشتباهی بفهمند،
حالا میفهمم، که خدا چه زجری میکشد
وقتی این همه آدم حرفش را که نفهمیده اند هیچ،
اشتباهی هم فهمیده اند .
...................................................................................................
گاهی گمان نمی کنی ولی می شود،
گاهی نمی شود، نمی شود که نمی شود؛
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است،
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود؛
گاهی گدای گدای گدایی و بخت با تو نیست،
گاهی تمام شهر گدای تو می شود...
...................................................................................................
آدم یک "بودن" است، و انــســــــــــان یک "شـــدن" ...
...................................................................................................
خداوندا ... مرا به بزرگی چیزهایی که داده ای آگاه و راضی کن !
تا کوچکی چیزهایی که ندارم آرامشم را برهم نریزد...
...................................................................................................
برای خوشبخت بودن ، به هیچ چیز نیاز نیست جز به نفهمیدن !
...................................................................................................
دل های بزرگ و احساس های بلند، عشق های زیبا و پرشکوه می آفرینند
...................................................................................................
اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم میزنم که با هر نفس گامی به تو نزدیک تر میشوم . این زندگی من است
...................................................................................................
وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند.وقتی خواستم ستایش کنم، گفتند خرافات است.وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است.وقتی خواستم گریستن، گفتند دروغ است.وقتی خواستم خندیدن، گفتند دیوانه است.دنیا را نگه دارید، میخواهم پیاده شوم .
...................................................................................................
اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ای را بالا ببری .
...................................................................................................
به سه چیز تکیه نکن ، غرور، دروغ و عشق.آدم با غرور می تازد،با دروغ می بازد و با عشق می میرد .
...................................................................................................
من چیستم؟
لبخند پر ملامت پاییزی غروب در جستجوی شب
که یک شبنم فتاده به چنگ شب حیات ، گمنام و بی نشان
در آرزوی سر زدن آفتاب مرگ
...................................................................................................
عشق تنها کار بی چرای عالم است ، چه ، آفرینش بدان پایان می گیرد.
...................................................................................................
مهربانی جاده ای است که هرچه پیش می روند ، خطرناک تر می گردد.
...................................................................................................
مرا کسی نساخت ، خدا ساخت . نه آنچنان که کسی می خواست ، که من کس نداشتم . کسم خدا بود ، کس بی کسان .
...................................................................................................
هر کسی را نه بدان گونه که هست احساسش می کنند ، بدان گونه که احساسش می کنند ، هست .
.خدا و انسان و عشق ، این است امانتی که بر دوش ما سنگینی می کند
...................................................................................................
.................................................................................
.................................................................. .................................................
دکتر علی شریعتی
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
